|
20 Haziran 2016, 00:03
| #1 |
| Guest
Mesajlar: n/a
|  Neden Diye Sormam İnan Neden Diye Sormam İnan Yokluğun  Yokluğun hiçbir şeye benzemiyor ve hiçbir şey ona dayanmıyor. Yokluğun... Zaman hızla geçip gidiyor ama ''beklenen zaman'' bir türlü gelmiyor. Beklemek, özlemek, kavuşmak hepsi yeni yeni anlamlar ediniyor. Yokluğun... Her yeni günde değiştiriyor rengini gündüzün ve gecenin. Dünya sen varken anlam kazanıyor; sen yoksan paramparça oluyor gözümde. ‘Yokluğun yokluğum oluyor.’ Umulmadık köşelerde çıkıyorsun karşıma; herkes senmişsin gibi geliyor biraz; ama hiç kimse sen değil; olmadı, olamaz. Aynalara koşuyorum. Yaklaştığım bütün aynalarda biraz sen bakıyorsun bana, sen gülüyorsun biraz; senden yüzüme vuran sımsıcak bakışlarımla güzelleşiyor etraf.. Seni hayal etmediğim günler yüreğim kuytu köşelerde; ellerim karanlıklarda tutuklu kalıyor. An oluyor,aslında senin uzağımda olduğunu sandığım tüm zamanlarda senin bende var olduğunu fark ediyorum. Seni yaşıyorum o an, 'sen'le yaşıyorum; içimdeki ‘sen’le el ele tutuşup yürüyorum hayatın yollarında. Şimdi dönüp bakınca kısacık geçmişime,daha iyi anlıyorum senin bana verilmiş bir hediye olduğunu... Bin kez daha. Bazen kelimeler yetersiz kalıyor o an hissettiklerime; gökyüzü anlamsızlaşıyor. Yüzlerce kilometre girse de aramıza,inancım canlı tutuyor umudumu. Her buluşmamızın ardından gelen ayrılıklarda ben artık sana bir şarkı söylüyordum; Hoşçakal aşkların en güzeli Kavuşur elim sana belki günün birinde Sarılıverir beline dokunur tenim Sana yeniden Hangi gün taşınır dönerim Bu dünyada mı öbür dünyada mı ?? Bilinmez boş kalacak yüreğim Söz verdim sana aşkaların en güzeli Ölene kadar ben seninim,seninleyim.. Sana anlatmaya çalıştığım bütün gerçeklerimi yükleyip sırtıma Ayağına toncarca ağır yük bağlayarak Sevgimi aşkımı Senli olan herşeyimi Prangalarını açıp son veriyorum sana ... Kolay olmadı bunu yapmak inan Dayanamadım ağladım Bazen kendimden sakladım aşkımı Korktum Unutmam gerektiğini düşünüp salıverdim denize gönlümü .... Korkma sakın Seni çıkarttıktan sonra yüreğimden Kimseler girmeye çalışamayacak Öyle ağır izler bıraktın ki sen bende Korkarım kanar kanar durmaz diye ... Acıyor yüreğim Ben bunu hep söylerim Bedenime ait kimseler yok inan Kalbime yer edinmeye kimsenin gücü de yetmez inan ... Ben seni unutmayı seçmemiştim aslında !!!! Sen zorladın bunu yapmama Artık dayanamadığımı anladım ben Her seferinde bitti deyişlerin çınlıyor kulaklarımda Çığlık atmak isterken dudaklarım İki kelime duymayı bekliyosun benden Çığlık atıp hıçkırarak ağladığımı mı görmekmi istedi gözlerin? Bunu asla göremeyeceksin sen Nasıl ki gözünde büyük insandım ben Küçülüp küçülüp ayaklarına kapanmaya halim yok hiç Arama bende eski bakışlarımı Sana bakarken dolabilen gözlerimi sakın arama Gözlerim doluyor bu gün yine Bunun sebebi yalnızlıktı sensizlikti .... Bazen kaçmak da istemiştim gölgemden Yalnız kalmak için Ama Yalnız kalınca anlıyor ya insan tek oldugunu Ben tek olamaya razıydım ama sensizlikti zor gelen yüregime ... Dayanmaya gücümün yetmediği sendin yalnız Gitmeyiliz ikimizde artık Aşkı sevdayı kendimize ait olanı alıp yüreklerden gitmeliyiz Senden kalan hiç birşey kalmamalı bende .... Bavuluna eşyalarını koymaya çalışıyosun çok yazık O bavulu doldurman gerekenler eşyaların değildi senin Kalbimden sök aşkını al Bana lazım olmayan bir o var Aşkımı sığdırabilirsen bavuluna Al götür herşeyi yüregimden alıp ... O zaman izin verebilirim sana Şimdi çekip gidebilirsin !!!!! Neden diye sormam ... |
 |
 |
| Bookmarks |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Normal
